సాహిత్యం: చంద్రబోస్
పల్లవి:
మన్మధుడే బ్రహ్మను పూని సృష్టించాడేమోగాని
యాభై కేజీల మందారాన్ని
అయిదున్నర అడుగుల బంగారాన్ని
పలికింది ఆకాశవాణి ఈ కొమ్మని ఏలుకొమ్మని
మన్మధుడే బ్రహ్మను పూని సృష్టించాడేమోగాని
యాభై కేజీల మందారాన్ని
అయిదున్నర అడుగుల బంగారాన్ని
దీన్ని తెలుగులో కారం అంటారు
మరి మలయాళంలో ?
ఇరువు ఒహొ
ఇది తీపి మీ భాషలో?
మధురం
మరి చేదు చేదు చేదు చేదు
కైక్కు
చరణం1:
ఆరే రుచులని అనుకున్నానే నిన్నటి వరకు నిన్నటి వరకు
ఏడోరుచినే కనుగున్నానే నీ ప్రేమతో
రుజిగల్ ఆరిం నాన్ కన్డు ఇన్నలి వరియల్ ఇన్నలి వరియల్
ఏలాం రుజియు ఉండెన్‌ తరయు నీ ప్రేమతో
నిన్నటి దాకా నాలుగు దిక్కులో ఈ లోకంలో
ఇన్నుమెదల్ నువ్వే దిక్కు ఎల్లోగత్తిల్
ఏ మనసిలాయో
నీ పలుకులే కీరవాణి నా పెదవితో తాళం వెయ్యని
మాధవుడే బ్రహ్మను పూని సృష్టించాడేమోగాని
అరవై కేజిల చిలిపితన్నాని
అలుపన్నది ఎరుగని రవితేజాన్ని
పెదాలనేమంటారు ?
చుండు
నడుముని ?
ఇడుప్పు
నా పెదాలతో నీ నడుముమీద ఇలా చేస్తే ఏమంటారు?
ఆశ దోశ అమ్ము మిండ మీస
ఏయ్ చెప్పమంటుంటే
చెప్పనా
చరణం2:
రెండో మూడో కావాలమ్మా భూతద్దాలు భూతాద్దాలు
ఉందో లేదో చూడాలంటే నీ నడుముని
వందలకొద్ది కావాలంట జలపాతాలు జలపాతాలు
పెరిగేకొద్ది తీర్చాలంటే ఈ వేడిని
లెక్కకు మించి జరగాలమ్మ మొదటి రాత్రులు
మక్కువ తీరిక చెయ్యాలంటే మధుర యాత్రలు
విన్నాను నీ హృదయవాణి
వెన్నెల్లలో నిన్ను చేరనీ
మన్మధుడే బ్రహ్మను పూని సృష్టించాడేమోగాని
అరవై కేజిల చిలిపితన్నాని
అలుపన్నది ఎరుగని రవితేజాన్ని
పలికింది ఆకాశవాణి ఈ కొమ్మని ఏలుకొమ్మని
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
No comments:
Post a Comment